Thomas Jolly: “We worden altijd teruggestuurd naar waar we vandaan komen”

Bijna een jaar geleden gonsde Frankrijk van opwinding tijdens de Olympische en Paralympische Spelen in Parijs. Als artistiek directeur van de openings- en sluitingsceremonie creëerde Thomas Jolly gedurfde en buitengewone shows. Op 43-jarige leeftijd ontving deze acteur, theater- en operadirecteur, fan van spectaculaire producties zoals zijn veelgeprezen versie van Starmania , eind april een ere-Molière.

Als er tijdens de Franse les op school niet Molières De dokter ondanks zichzelf was voorgelezen en deze eerste zin van Sganarelle, die het stuk opent, die ik op een uiterst theatrale manier uitsprak, terwijl ik op tafel sloeg: "Nee! Ik zeg je dat ik er niets aan wil doen, en dat het aan mij is om te spreken en de baas te spelen." Ik zat in ^groep 6, ik kende het theater niet, het was de eerste keer dat ik een tirade uit het repertoire afstak. Maar ik wist dat ik "de toon moest zetten", en de leraar had me gevraagd om een ​​boze intentie te gebruiken.

Ik deed het en maakte mijn klasgenoten aan het lachen. Opeens was het niet meer hetzelfde alledaagse, moeilijke gelach dat ik hoorde op het schoolplein, in de kantine, in de bus. Dit andere soort gelach bleef aanhouden terwijl ik las. 's Avonds, toen ik terugging naar mijn ouders, wilde ik toneel spelen. Ik had het gevoel dat het een plek was waar je, hoewel overbelicht, toch beschermd was.

Je hebt nog 88,14% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.